Acid Turkish Bath

Spanish Sahara

do you realize

Lucid Dreams

Kingdom

Space Oddity

Una Storia Sbagliata

UNA STORIA SBAGLIATA

È una storia da dimenticare
è una storia da non raccontare
è una storia un po' complicata
è una storia sbagliata.

Cominciò con la luna sul posto
e fini' con un fiume d'inchiostro
è una storia un poco scontata
è una storia sbagliata.

Storia diversa per gente normale
storia comune per gente speciale
cos'altro vi serve da queste vite
ora che il cielo al centro le ha colpite
ora che il cielo ai bordi le ha scolpite.

È una storia di periferia
è una storia da una botta e via
è una storia sconclusionata
una storia sbagliata.

Una spiaggia ai piedi del letto
stazione Termini ai piedi del cuore
una notte un po' concitata
una notte sbagliata.

Notte diversa per gente normale
notte comune per gente speciale
cos'altro ti serve da queste vite
ora che il cielo al centro le ha colpite
ora che il cielo ai bordi le ha scolpite.

È una storia vestita di nero
è una storia da basso impero
è una storia mica male insabbiata
è una storia sbagliata.

È una storia da carabinieri
è una storia per parrucchieri
è una storia un po' sputtanata
o è una storia sbagliata.

Storia diversa per gente normale
storia comune per gente speciale
cos'altro vi serve da queste vite
ora che il cielo al centro le ha colpite
ora che il cielo ai bordi le ha scolpite.

Per il segno che c' è rimasto
non ripeterci quanto ti spiace
non ci chiedere più come è andata
tanto lo sai che è una storia sbagliata
tanto lo sai che è una storia sbagliata.

Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική

Phoenix

Killing in the name of

She's Not There

Darling

Monday Morning

επίκαιρο όσο ποτέ

Παιδιά σηκωθείτε

Berlin

Boy in a Rock and Roll Band

blue spanish sky

Chemical Wedding

Pull Me Under

Le Temps de l'Amour

parasitic

οι Kas project

Never come back

Βασίσου πάνω σου

Πράσσειν άλογα

heil

ο τίτλος

Βut, what ends when the symbols shatter?

nervous breakdown

Elusive

οι cult of luna

Finland

opium

διάφορα

Where you are

ανδρείκελα

Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη.
Σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω κι ούτε μια μαρμαρυγή.
άνθρωποι στων άλλων τη φαντασία.
 
Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό
ανδρείκελα στης μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
άτονα, κοιτώντας παθητικά τ' αστέρια.
 
Μακρινή τώρα είναι για μας η κάθε χαρά.
Η ελπίδα και η νιότη έννοια αφηρημένη.
άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε
παρά ο όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει.
 
Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός
κι άμα δεν ήταν η βαθιά λύπη μες στο σώμα
κι άμα δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός πόνος μας
να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα.

κι αν έσβησε σαν ίσκιος

Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά∙
 
Κι αν έχει,πριν ανοίξει,το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δεν θα ειπωθεί∙
 
Κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ,
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σαν βλέπω το μεγάλο ουρανό∙
 
Η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που ’ζησα ζωή.

εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο

Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους.
Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε.
Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα 'ναι
ζήτημα ύψους.
 
Σύμβολα ζωής υπερτέρας,
ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα,
λευκές άκανθες ολόγυρα σ' ένα
Αμάλθειο κέρας.
 
(Ταπεινή τέχνη χωρίς ύφος,
πόσο αργά δέχομαι το δίδαγμα σου!)
Ονειρο ανάγλυφο, θα 'ρθω κοντά σου
κατακορύφως.
 
Οι ορίζοντες θα μ' έχουν πνίξει.
Σ' όλα τα κλίματα, σ' όλα τα πλάτη,
αγώνες για το ψωμί και το αλάτι,
έρωτες, πλήξη.
 
Α! πρέπει τώρα να φορέσω
τ' ωραίο εκείνο γύψινο στεφάνι.
έτσι, με πλαίσιο γύρω το ταβάνι,
πολύ θ' αρέσω.

I will see you in far off places

Call it Twisted

Liebestod

You have killed me

I`m a man

Write About Love

Don't sit Down 'Cause i've moved your Chair

Back In December

Death is the Road to Awe

The Fog

How Soon is Now? by The Smiths

Symphony No. 7, "Angel of Light"

INVITATION TO THE DANCE

12/05

Do you love me?

I found her on a night of fire and noise
Wild bells rang in a wild sky
I knew from that moment on
I'll love her till the day that I died
And I kissed away a thousand tears
My lady of the Various Sorrows
Some begged, some borowed, some stolen
Some kept safe for tomorrow
On and endless night, silver star spangled
The bells from the chapel went jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?


She was given to me to put things right
And I stacked all my accomplishments beside her
Still I seemed so obselete and small
I found God and all His devils inside her
In my bed she cast the blizzard out
A mock sun blazed upon her head
So completely filled with light she was
Her shadow fanged and hairy and mad
Our love-lines grew hopelessly tangled
And the bells from the chapel went jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?


She had a heartful of love and devotion
She had a mindful of tyranny and terror
Well, I try, I do, I really try
But I just err, baby, I do, I error
So come find me, my darling one
I'm down to the grounds, the very dregs
Ah, here she comes, blocking the sun
Blood running down the inside of her legs
The moon in the sky is battered and mangled
bAnd the bells from the chapel go jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?


All things move toward their end
I knew before I met her that I would lose her
I swear I made every effort to be good to her
I made every effort not to abuse her
Crazy bracelets on her wrists and her ankles
And the bells from the chapel go jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you? 

varud

οι yuck!

Suicide policeman

great mass in C minor

all my loving (close your eyes)

Close your eyes and I'll kiss you,
Tomorrow I'll miss you;
Remember I'll always be true.
And then while I'm away,
I'll write home ev'ry day,
And I'll send all my loving to you.

I'll pretend That I'm kissing
the lips I am missing
And hope that my dreams will come true.
And then while I'm away,
I'll write home ev'ry day,
And I'll send all my loving to you.

All my loving I will send to you.
All my loving, darling I'll be true.

Close your eyes and I'll kiss you,
Tomorrow I'll miss you:
Remember I'll always be true.
And then while I'm away,
I'll write home ev'ry day,
And I'll send all my loving to you

all my love

Should I fall out of love, my fire in the lightTo chase a feather in the windWithin the glow that weaves a cloak of delightThere moves a thread that has no end.
For many hours and days that pass ever soonthe tides have caused the flame to dimAt last the arm is straight, the hand to the loomIs this to end or just begin?* Chorus: All of my love, all of my love, All of my love to you,now. (repeat)
The cup is raised, the toast is made yet againOne voice is clear above the dinProud Arianne, one word, my will to sustainFor me, the cloth once more to spin
Chorus
Yours is the cloth, mine is the hand that sews timehis is the force that lies withinOurs is the fire, all the warmth we can findHe is a feather in the wind

διάφορες επιρροές

In yer face

life is a motorway

guns of brixton

california dreaming

time for heroes 

you know I cherish you my love..

κλασσική μουσική

22η Συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών

magic colors

τους έχω βαρεθεί

'75-'12 καμία διαφορά

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ' τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ' αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Γερμανούς, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

"Αυτούς τους έχω βαρεθεί" 
Ποίηση: Βολφ Μπίρμαν
Μελοποίηση: Θάνος Μικρούτσικος
Μετάφραση: Δημοσθένη Κούρτοβικ
τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη
Πολιτικά τραγούδια 1975

κι η φαντασία μας έχει χαθεί

Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες και μεντεσέδες κρατάνε τη γη γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες και στον κουβά τους αράζεις εσύ αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί και η ελπίδα μας έχει θαφτεί σαν τον Ντορή μέσ' στο παχνί. Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα μ' ένα τικ τακ μου ματώνει τ' αυτιά όλα με πρόγραμμα όλα με σχέδιο πρωτοκολλήσανε τον έρωτα και θες να πετύχω με μια μπαταριά χίλια φλουριά, χίλια φλουριά για να σου χαρίσω μαντάτα καλά να 'χεις αγάπη μου λεφτά. Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους και μουρουνόλαδο για τα παιδιά κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους και θυσιάστηκες πατριωτικά σου στέλνω μύνημα μ' ένα ταμ ταμ να μαγειρεύεις με βιτάμ κι ήσουνα γόησα κι έκανες μπαμ κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ. Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του κι η φαντασία μας έχει χαθεί την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ. Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα και τα μεγάφωνα στη διαπασών χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ. Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα τα τροχοφόρα με προσπερνούν φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ τον σύντροφό μου τον Κινκ-Κονκ μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ μοιάζω με μπάλα του πινκ-πογκ Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.

Μπετόβεν

η έμπνευση ήρθε από την ταινία Ελέφαντας

31/03

Στην Αμερική 

Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου

εκπληκτική συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα στην Κέρκυρα

η άρνηση

Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή .

Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.